هنگام طراحی سیستم روشنایی یک محیط ابتدا نوع کاربرد و ویژگی های آن محیط را بررسی می کنند. منظور از ویژگی های یک محیط، نوع کف پوش (آسفالت، سنگ فرش و…) وجود موانع نوری مانند درختان و شاخ و برگ آنها، عرض معابر، وجود پیاده رو و دوچرخه رو و… می باشد. همچنین نوع استفاده تجاری ، صنعتی ویا مسکونی بودن آن محیط، وجود تونل، پیچ، میدان، تقاطع و… نوع وسایل نقلیه عبوری، همه و همه عواملی هستند که در طراحی سیستم روشنایی یک محیط تاثیرگذار هستند.
در ادامه برای درک بهتر این موضوع تفاوت های سیستم روشنایی در دو محیط باز و بسته را با یکدیگر مقایسه میکنیم اما قبل از آن به دو مفهوم درخشندگی و روشنایی می پردازیم.
ت
فاوت درخشندگی با روشنایی معابر
درخشندگی، انرژی تابش شده در واحد زمان است که واحد آن وات است و یک ویژگی ذاتی منبع نور است. درخشندگی به فاصله جسم از منبع نور بستگی ندارد. در طرف دیگر روشنایی به میزان قابل رویت نور اشاره دارد که به مسافت بستگی دارد و هرچه قدر از منبع نور دور تر شویم، میزان روشنایی کمتر میشود و این المان خود تابعی از درخشندگی است.
مقایسه روشنایی یک محیط باز با محیط بسته
روشنایی یک محیط باز به دلیل در ارتباط بودن با امنیت جانی افراد بسیار اهمیت بالاتری نسبت به روشنایی محیط های بسته دارد و بیشتر ویژگی درخشندگی اهمیت دارد تا روشنایی منبع نوری. در سیستم روشنایی محیط های باز هدف روشن نمودن پس زمینه اشیاء است نه خود هدف، در این حالت راننده هنگام رانندگی به واسطه اختلاف درخشنگی پس زمینه با شی هدف (عابرپیاده) میتواند شی را تشخیص دهد. المان های کیفی مانند رنگ برخلاف محیط های باز بیشتر در روشنایی محیط های بسته اهمیت دارد. همچنین کیفیت ساخت سازه های روشنایی محیط باز به دلیل ساعت کارکرد بالا بسیار مورد اهمیت است. در آخر طراحی سیستم های روشنایی می بایست به گونه ای باشد که در مصرف روشنایی صرفه جویی شود همچنین انتخاب ارتفاع درست و مناسب سازه از سطح زمین نیازمند مهندسی دقیق می باشد.
سیستم های روشنایی مورد استفاده در محیط های باز، شامل انواع برج نور (متحرک، ثابت، استادیومی) انواع پایه چراغ (لوله ای، چندوجهی، خورشیدی، پارکی، دکوراتیو، تاشو و راهنمایی) می باشد که هر یک خصوصیات و کاربرد متفاوتی دارند. برای مشاهده ویژگی های هر کدام میتوانید به صفحه آن محصول مراجعه نمایید